2 3 hari ni saya tak berapa sihat... Batuk, demam, dan memang tak sihatlah... rasa nak pitam pun ada... Tp, gagahkan jugak... Risau kena bentang semalam... suara tak ada... serak2 basah jd...
Al kisah pada petang semalam...
Adalah seseorang telah bcerita kepada saya mengenai kawannya yang telah khilangan kad pengenalan... Ketika itu, kemusykilan datang dalam diri saya... kenapa Kad pgenalan yg hilang bukan Kad matrik, kad bank, kad raya, kad kawin ker..... JEng Jeng JEnG...
Baru2 ni saya pun pernah khilangan kad pengenalan... jadi saya risau perkara ini berlaku sekali lg... utk mengganti kad pengenalan yg hilang, memakan kos yg tinggi... Seharusnya sy tidak perlu risau kerana saya telah menyimpan kad pengenalan saya di dalam almari... tp, saya tetap cek almari saya...
Namun begitu, belum sempat saya menggeledah, datang hamba ALLAH ni... Konon2nya nak pinjam gelang saya... katanya nak pinjam utk buat apa ntah... di fikiran sy mana dia tahu saya ada gelang... saya jarang tunjuk melainkan ada "lepak2 dalam bilik". Tapi, ketika itu saya bfikiran positif... Niat saya ketika itu, memang nak bg dia ni pinjam gelang saya... Jadi saya pun mencari2la gelang2 saya... tak jumpa... Sy mgatakan secara ikhlas, nnt malam sy cari n bagi ...
Dalam mcari2 tu, saya tgok kad pengenalan saya tak ada... melilau2 saya cari... geledah almari, tak ada... saya pelik bila tak ada sedangkan sejak dari saya dapat kad pengenlan baru ni, saya tak pernah bawak kad ni bsiar2 mengikut tuannya... saya mencari2... ketika itu, datangla lagi pelakon tambahan yg lain...
Ketika itu hampir2 nak bbuka puasa... saya mgelabahla sbb kalo kad sy hilang sy kena buat yg baru lg... mahal buat kad pengenalan ni...
Tp, roomate saya baik hati... dia mgatakan bahawa pelakon tambahan n Hamba ALLAH tu yg ambil... Em, Alhamdulilah sy bsyukur... rupanya kad tu telah di ambil dari dalam almari sy...
Ok2... Bertenang2... Saya pun blakon balik... Buat2la tepon mak saya dgn mgatakan kad pgenalan saya hilang... sy n roomate buat2 mcari di dalam almari... kami keluarkan barang2... kononnya mencarila...
Lepas tu bbuka... Disebabkan cerita lawak antarabangsa yg tak mjadi ni, sy tak sempat buat air teh bunga yg mak sy bekalkan... sedih tak??? takpe2...
sy minum air masak je arini... sy makan nasi lemak... buat2 gelabah... padahal dalam hati nak ketawa... hehehe... muka mereka yg buat tak tahu tu... buat saya nak kenakan mereka... saya pun buat2 tuduh mereka... mereka tak mgaku... tak apala... teruskan permainan...
hamba ALLAH ni ketawa dekat sy... dia kata dalam risau2 bleh lg makan2 kuih... dalam hati saya, sapa yg risau ... hehe... kuih saya beli guna duit saya, jd saya makanla... lainla kalo sy risau saya makan kuih org lain... hehe... tgah2 makan tu sy buat2 diam je... lepastu sy kata macamana bleh hilang sedangkan dalam almari saya... sapa yg amik... takkan ada pncuri masuk bilik saya... tp, mereka tak pandai blakon... mereka kata meybla ada org Indon amik dari dalam bilik saya... Oh... TIDAK,.. itu mmg pelik... saya kata takpela... sapa amik tu moga2 dapat balasan setimpal...
Lepastu saya meneruskan lakonan saya... buat2 telefon mak saya... Suruh mak saya buat solat hajat... sapa yg amik kad saya ni akan mendapat balasan yg setimpalnya...
Lepastu, saya pun siap2 nak Solat Maghrib... sy pelik bila kad n gelang sy ada atas keyboard laptop... hehe... pelik bin ajaibkan???
Kesimpulannya, saya boleh menerima gurauan tp dalam membuat gurauan kena fikir beberapa faktor...
1. Masa... (Waktu yg dbuat tak sesuai sbb nak bbuka puasa), kesian sy, tak sempat nak buat air...
2. Tgok keadaan klien iaitu saya... Semalam saya tak berapa sihat... tekak sakit... tak ada suara...
3. Cuba bayangkan kalo saya betul2 telefon emak sy... lepastu saya telefon n kata kat emak sy, " mak, mereka cuma bgurau dgn saya... sbenarnya mereka sorokkan kad sy". Cuba pbaca bayangkan apa perspektif emak sy pada remaja masa kini... Opsss silap bkan remaja, tp awal dewasa...
4. Saya betul2 kecewa bila mereka ingin buat saya menangis??? Beginikah dalam persahabatan??? Ingin melihat rakan sendiri menangis...
5. Cuba bayangkan kalo saya betul2 buat dkt mereka, mahu mereka tak btegur sapa dgn saya...
6. Bergurau boleh, tp ada batasannya...
7. Yang lawak anak lelaki ajaibnya, saya tak marah, tp mereka yang mengenakan saya pulak marah... hehe... Pelik tak???
Kesimpulannya, bukan tak bleh bgurau... tp, nak bgurau tgok2la faktor yg saya nyatakan di atas...
Jd, Renung2kan dan Selamat Beramal... kesilapan adalah silap manusia, iaitu diri sendiri... hanya ALLAH SWT tahu niat kita... Jd, renung2kan dan Selamat Beramal...
Al kisah pada petang semalam...
Adalah seseorang telah bcerita kepada saya mengenai kawannya yang telah khilangan kad pengenalan... Ketika itu, kemusykilan datang dalam diri saya... kenapa Kad pgenalan yg hilang bukan Kad matrik, kad bank, kad raya, kad kawin ker..... JEng Jeng JEnG...
Baru2 ni saya pun pernah khilangan kad pengenalan... jadi saya risau perkara ini berlaku sekali lg... utk mengganti kad pengenalan yg hilang, memakan kos yg tinggi... Seharusnya sy tidak perlu risau kerana saya telah menyimpan kad pengenalan saya di dalam almari... tp, saya tetap cek almari saya...
Namun begitu, belum sempat saya menggeledah, datang hamba ALLAH ni... Konon2nya nak pinjam gelang saya... katanya nak pinjam utk buat apa ntah... di fikiran sy mana dia tahu saya ada gelang... saya jarang tunjuk melainkan ada "lepak2 dalam bilik". Tapi, ketika itu saya bfikiran positif... Niat saya ketika itu, memang nak bg dia ni pinjam gelang saya... Jadi saya pun mencari2la gelang2 saya... tak jumpa... Sy mgatakan secara ikhlas, nnt malam sy cari n bagi ...
Dalam mcari2 tu, saya tgok kad pengenalan saya tak ada... melilau2 saya cari... geledah almari, tak ada... saya pelik bila tak ada sedangkan sejak dari saya dapat kad pengenlan baru ni, saya tak pernah bawak kad ni bsiar2 mengikut tuannya... saya mencari2... ketika itu, datangla lagi pelakon tambahan yg lain...
Ketika itu hampir2 nak bbuka puasa... saya mgelabahla sbb kalo kad sy hilang sy kena buat yg baru lg... mahal buat kad pengenalan ni...
Tp, roomate saya baik hati... dia mgatakan bahawa pelakon tambahan n Hamba ALLAH tu yg ambil... Em, Alhamdulilah sy bsyukur... rupanya kad tu telah di ambil dari dalam almari sy...
Ok2... Bertenang2... Saya pun blakon balik... Buat2la tepon mak saya dgn mgatakan kad pgenalan saya hilang... sy n roomate buat2 mcari di dalam almari... kami keluarkan barang2... kononnya mencarila...
Lepas tu bbuka... Disebabkan cerita lawak antarabangsa yg tak mjadi ni, sy tak sempat buat air teh bunga yg mak sy bekalkan... sedih tak??? takpe2...
sy minum air masak je arini... sy makan nasi lemak... buat2 gelabah... padahal dalam hati nak ketawa... hehehe... muka mereka yg buat tak tahu tu... buat saya nak kenakan mereka... saya pun buat2 tuduh mereka... mereka tak mgaku... tak apala... teruskan permainan...
hamba ALLAH ni ketawa dekat sy... dia kata dalam risau2 bleh lg makan2 kuih... dalam hati saya, sapa yg risau ... hehe... kuih saya beli guna duit saya, jd saya makanla... lainla kalo sy risau saya makan kuih org lain... hehe... tgah2 makan tu sy buat2 diam je... lepastu sy kata macamana bleh hilang sedangkan dalam almari saya... sapa yg amik... takkan ada pncuri masuk bilik saya... tp, mereka tak pandai blakon... mereka kata meybla ada org Indon amik dari dalam bilik saya... Oh... TIDAK,.. itu mmg pelik... saya kata takpela... sapa amik tu moga2 dapat balasan setimpal...
Lepastu saya meneruskan lakonan saya... buat2 telefon mak saya... Suruh mak saya buat solat hajat... sapa yg amik kad saya ni akan mendapat balasan yg setimpalnya...
Lepastu, saya pun siap2 nak Solat Maghrib... sy pelik bila kad n gelang sy ada atas keyboard laptop... hehe... pelik bin ajaibkan???
Kesimpulannya, saya boleh menerima gurauan tp dalam membuat gurauan kena fikir beberapa faktor...
1. Masa... (Waktu yg dbuat tak sesuai sbb nak bbuka puasa), kesian sy, tak sempat nak buat air...
2. Tgok keadaan klien iaitu saya... Semalam saya tak berapa sihat... tekak sakit... tak ada suara...
3. Cuba bayangkan kalo saya betul2 telefon emak sy... lepastu saya telefon n kata kat emak sy, " mak, mereka cuma bgurau dgn saya... sbenarnya mereka sorokkan kad sy". Cuba pbaca bayangkan apa perspektif emak sy pada remaja masa kini... Opsss silap bkan remaja, tp awal dewasa...
4. Saya betul2 kecewa bila mereka ingin buat saya menangis??? Beginikah dalam persahabatan??? Ingin melihat rakan sendiri menangis...
5. Cuba bayangkan kalo saya betul2 buat dkt mereka, mahu mereka tak btegur sapa dgn saya...
6. Bergurau boleh, tp ada batasannya...
7. Yang lawak anak lelaki ajaibnya, saya tak marah, tp mereka yang mengenakan saya pulak marah... hehe... Pelik tak???
Kesimpulannya, bukan tak bleh bgurau... tp, nak bgurau tgok2la faktor yg saya nyatakan di atas...
Jd, Renung2kan dan Selamat Beramal... kesilapan adalah silap manusia, iaitu diri sendiri... hanya ALLAH SWT tahu niat kita... Jd, renung2kan dan Selamat Beramal...
No comments:
Post a Comment